Ο νεανίας και η πεπατημένη

ΛΩΡΗ ΚΕΖΑ

Θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα τεστ. Να ρωτήσουμε το κοινό «πόσους αντιδημάρχους έχει ο Δήμος Αθηναίων» και στη συνέχεια όποιος τους ονοματίσει να κερδίσει ένα εξωτικό τριήμερο στην Αιδηψό. Ας είμαστε δίκαιοι όμως. Ο κ. Βασίλειος Κικίλιας δεν ήταν εντελώς άγνωστος εντός του μικρού δακτυλίου. Οι κάτοικοι του κέντρου της Αθήνας τον γνώριζαν κάπως. Αν όχι ως μπασκετμπολίστα, τουλάχιστον ως διανομέα φυλλαδίων. Στις πολυκατοικίες της Αθήνας πολλοί έχουν βρει τα χρωματιστά διαφημιστικά του μαζί με άλλα για πιτσαρίες και οβελιστήρια. Αν μη τι άλλο, ο υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής έκανε πάταγο από το μεγάλο χαμόγελο.

Οι υποστηρικτές του πόνταραν στη γελαστή φυσιογνωμία. Ελεγαν μάλιστα ότι ο ευθυτενής πολιτικός λόγω παραστήματος έχει- τρομάρα του- επιτυχία στις γυναίκες ψηφοφόρους.

Κακά τα ψέματα, έχει μικρή σημασία η δημοτικότητα του κ. Κικίλια. Για τη ΝΔ στην παρούσα φάση δεν έχει σημασία το πρόσωπο όσο η απόφαση του προέδρου κ. Αντώνη Σαμαρά να προχωρήσει σε μία σχεδόν δόλια ανασύσταση του κόμματος. Ως γνωστόν ο κ. Σαμαράς δεν κοιτάζει ποτέ την επόμενη ημέρα. Τα πολιτικά του σχέδια ήταν πάντοτε μακροπρόθεσμα. Σε τουλάχιστον δύο φάσεις της προσωπικής του σταδιοδρομίας τον θεωρούσαν εντελώς «τελειωμένο». Ετσι και τώρα πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν τη ΝΔ ένα πεθαμένο κόμμα. Οι επιλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ήταν μια ευκαιρία να δείξει τις προθέσεις της. Εχοντας απέναντί του έναν πανίσχυρο πρωθυπουργό αξιοποιεί την περίοδο της αγρανάπαυσης για να ανατρέψει τις βεβαιότητες της συντηρητικής παράταξης.

Ο κ. Κικίλιας δεν είναι παρά ένα σύμβολο που προέκυψε τυχαία για να επιβεβαιώσει την παροιμία «όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος».

Η ανεκδοτολογία των ημερών θέλει τον κ. Κικίλια να εισέρχεται με περίσσιο θάρρος στο γραφείο του προέδρου και να ζητεί μία απλή υποψηφιότητα αντιπεριφερειάρχη στο ψηφοδέλτιο Αττικής. Σύμφωνα με τις αφηγήσεις, το αίτημα έγινε πάραυτα δεκτό, επαυξημένο, «όχι παιδί μου, για περιφερειάρχης θα κατέβεις εσύ» φαίνεται να του είπε αυθόρμητα ο κ. Σαμαράς.

Ηταν λοιπόν η ένδεια ικανών διάσημων στελεχών που εκτόξευσε τον κ. Κικίλια; Μάλλον όχι. Ηταν η αρχή για να ξεκινήσει θεμελιώδης ανανέωση του προσωπικού. Ας τα βάλουμε κάτω: Αν ο κ. Κικίλιας εκτός από το βιογραφικό του διέθετε και ένα ιστορικό όνομα, δεν θα υπήρχε στοιχείο έκπληξης. Αν αφαιρέσουμε από τον μπιχλιμπιδάτο πορτρέτο του τις φιοριτούρες περί Ομπάμα και διείσδυσης στην αμερικάνικη πολιτική σκηνή, θα διαπιστώσουμε ότι ο νεανίας δεν είναι και εντελώς άχρηστος.

Αν παραβλέψουμε τη μικρή εμπειρία στα διοικητικά θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο υποψήφιος περιφερειάρχης έχει κάνει πολλά για την ηλικία του. Πόσο χαριστικά μπορεί να δίδεται πτυχίο Ιατρικής σε επαγγελματία αθλητή; Η ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα δεν συνηθίζει να χαρίζει περγαμηνές σε μπασκετμπολίστες, πόσω μάλλον όταν πρόκειται για μεταπτυχιακά και διδακτορικά. Ο κ. Κικίλιας παράλληλα έχει θητεύσει σε διοικητική θέση στο πλευρό του κ. Νικήτα Κακλαμάνη ως υπουργού Υγείας. Εγινε και αντιδήμαρχος πολύ νέος, άρα δεν υπολείπεται σε τίποτε των άλλων υποψηφίων ανά την επικράτεια. Δεν χρειάζεται να γεράσει για να διεκδικήσει ένα δημόσιο αξίωμα.

Το όνομα του κ. Κικίλια υπήρξε η έκπληξη επειδή προς το παρόν ο κ. Σαμαράς δεν προχωρεί σε σαρωτικές αλλαγές. Για τις αυτοδιοικητικές εκλογές δεν θέλησε να παίξει με τις σίγουρες νίκες του. Εν τούτοις θα πρέπει να συνδυάσουμε το πρόσωπο του κ. Κικίλια με κάποιες άλλες νέες εμφανίσεις πάνω στις οποίες κτίζεται το καινούργιο προφίλ της ΝΔ. Μεσούντος του θέρους λανσαρίστηκε η κυρία Βασιλική Τζότζολα, εξίσου νέα, παντελώς άγνωστη, ικανή αναπληρώτρια εκπρόσωπος τύπου κόμματος. Στη θέση του γενικού διευθυντή του κόμματος τοποθετήθηκε ο άφθαρτος κ. Σκορδάς, ενώ αναπληρωτής στον τομέα Οικονομίας επελέγη ο διαπρεπής κ. Μηταράκης. Εν ολίγοις γίνεται εμφανής η πρόθεση του κ. Σαμαρά να διευρύνει τον κύκλο των στελεχών του, πέραν από την πεπατημένη.

Αν η επιλογή Κικίλια θεωρείται εξηγήσιμη στο πλαίσιο ανανέωσης προσώπων, παραμένει το ερώτημα «τι κόμμα θέλει ο Σαμαράς». Δεν αρκεί η σταδιακή ούτε καν η βίαιη απομάκρυνση των πιο έμπειρων (με διαγραφές) για να δημιουργηθεί μια φρέσκια παράταξη. Με τον φιλελευθερισμό να σαρώνει την Ευρώπη θα είχε ενδιαφέρον η διατύπωση θέσεων από έναν αρχηγό και ένα επιτελείο που καταψήφισαν το μνημόνιο. Εχει μεγαλύτερη σημασία το τι θέλει ο Σαμαράς, από το ποιους θέλει.

ΠΗΓΗ: tovima.gr/

Οικογενειακές διακοπές στην (βόρεια) Εύβοια

Την Εύβοια την επιλέξαμε φέτος λόγω καινούργιου αυτοκινήτου και όχι λόγω προτάσεων από φίλους κλπ. Η αλήθεια είναι ότι εγώ ήθελα κάτι πιο ροκ φέτος, Αντίπαρο σκεφτόμουν, αλλά τελικά η ιδέα μου ήταν ασύμφορη οικονομικά αλλά και γεμάτη ταλαιπωρία (λιμάνια, πλοία) για εμάς και τον σκύλο που μας συνόδευε και που δεν έβρισκε δωμάτιο φιλόξενο για εκείνον.
Η Εύβοια μπορεί να μην μας φάνηκε τόσο ροκ ( όσο εγώ θα ήθελα) αλλά ήτανε μια πάρα
πολύ καλή και οικογενειακή λύση.
Όλοι μας μείναμε ευχαριστημένοι, ακόμη και ο “Μάγκας” ο σκύλος μας που σας έλεγα παραπάνω.

Αφήσαμε λοιπόν πίσω δουλειές, κομπιούτερ, Internet, email, εφημερίδες, τηλεόραση κλπ και κάναμε τα μπανάκια μας, φάγαμε τις νοστιμιές μας , κάναμε ωραίες βόλτες, οδηγήσαμε, περπατήσαμε , ηρεμήσαμε και γεμίσαμε τις μπαταρίες μας για τον ερχόμενο ( μάλλον δύσκολο Χειμώνα).
Και φυσικά ήρθαμε ακόμα πιο κοντά σαν οικογένεια.

Τα γούστα μας είναι οι ήσυχες παραλίες, τα ταβερνάκια, κάνα καλό μικρό μπαράκι, μια βολτίτσα στον κόσμο κάποια στιγμή και η μουσικούλα που βάζουμε σε φορητά η σταθερά cd players.
…και οι γνωριμίες με κόσμο ανάλογο κατά τη διάρκεια των διακοπών μας. Την πιάνουμε δηλαδή την κουβεντούλα μας δεν είμαστε αντικοινωνικοί.
Αν είστε κάπου εκεί και εσείς διαβάστε παρακάτω για να δείτε τι θα δείτε αν δεν τα έχετε ήδη δει :)

ΠΕΥΚΙ
Όταν φτάσαμε στο Πευκί και πήγαμε να κάνουμε το πρώτο μας μπάνιο τρελαθήκαμε!
Με την κακή έννοια, βεβαίως, βεβαίως :)
Ήξερα ότι είναι μια τεράστια παραλία, είχα δει φωτογραφίες της αλλά και βίντεο αλλά την αίσθηση που έχεις όταν την βλέπεις δεν την καταλαβαίνεις παρά μόνο όταν είσαι εκεί.
Βότσαλο ψιλό έξω και μέσα με γκρίζο χρώμα που σε χαλάει λίγο και μεγάλο πλάτος παραλίας που σε αναγκάζει να πας πολύ κοντά στη θάλασσα ώστε να νιώθεις ότι είσαι σε παραλία.
Χιλιάδες κόσμος ανά καφετέρια και ταβέρνα, ανάλογα με το χρώμα της ομπρέλας, ξαπλώστρες και ενδιάμεσα κάποιοι ελεύθεροι χώροι για «αυτόνομους» ομπρελίστας η ψάθοπετσετάκηδων και καρεκλάτων.
Οι ξαπλώστρες free με υποχρέωση καφέ η αναψυκτικού κόστους 2,5 ευρώ.
Η θάλασσα μέτρια, παγωμένη, ψιλοκαθαρή (η ψιλοβρώμικη) και αρκετά βαθιά στα 3 μόλις μέτρα.
Άρα θα ψάχναμε για άλλη παραλία για τα καθημερινά μας μπάνια μιας και δεν ήταν του γούστου μας. Αν κρίνουμε όμως από τον κόσμο που είχε άρεσε σίγουρα σε πολλούς!
Υπήρχαν όμως και ήσυχα μέρη αν ήθελες να μείνεις μόνος φτάνει να περπατούσες αρκετά μακρύτερα ( η να οδήγαγες) αλλά η θάλασσα δεν άλλαζε βέβαια, μια ευθεία αρκετών χιλιομέτρων με το ίδιο σκηνικό.
Πάντως για να λέμε και τα καλά το απογευματάκι ήταν όμορφα, με λιγότερο κόσμο, ωραίο ηλιοβασίλεμα και γενικώς άλλη ατμόσφαιρα.
Τώρα που μίλησα για περπάτημα πρέπει να σας πω ότι θα ρίξετε μπόλικο στο Πευκί αν και εφόσον το επιθυμείτε. Περπάτημα για ψώνια, για φαγητό, για βόλτα, για περαντζάδα κλπ.
Άρα συνδυάζεται γυμναστικούλα με διακοπές. Το βάζω στα θετικά αυτό βέβαια, παρ όλη την κούραση της υπόθεσης.
Μεγάλο μέρος των επισκεπτών της Βόρειας Εύβοιας έρχονται για φαγητό και πολυκοσμία στο Πευκί και καλά κάνουν. Υπάρχει πολύ καλό και φθηνό φαγητό και δύσκολα θα φύγεις δυσαρεστημένος.
Τα δωμάτια χιλιάδες και διάσπαρτα παντού και για όλα τα βαλάντια. Σχετικά φθηνά (40-50 ευρώ μέσος όρος) και περίπου με τις ίδιες ανέσεις. Υπάρχουν και άτυχοι βέβαια σαν μια φίλη μας που έμεινε σε ένα μπουντρούμι από ότι μας είπε.
Το δικό μας ήταν όμορφο, καθαρό, άνετο και με ωραίο κήπο αλλά δυστυχώς ήταν στην είσοδο του Πευκιού και πέρναγαν από εκεί όλα τα αυτοκίνητα! Άλλο θετικό ήταν ότι ήταν ψηλότερα από τα υπόλοιπα και είχε αρκετή δροσιά.
Δεν μας έλειψε κάτι στο μέρος αυτό εκτός από έστω και ένα μηχάνημα ανάληψης χρημάτων από τράπεζα, η κοντινότερη βρίσκεται στην Ιστιαία.

ΘΕΤΙΚΑ: Ταβέρνες, καφετέριες, κόσμος να δεις, άνετο πάρκινγκ σχεδόν παντού, δέντρα ( πεύκα φυσικά), βόλτες, περπάτημα

ΑΡΝΗΤΙΚΑ: Κόσμος, θάλασσα μέτρια-παγωμένη, πολύ ξαπλώστρα και ομπρέλα, φασαρία από αυτοκίνητα τη νύχτα ( θυμίζει Αθήνα).

ΕΛΛΗΝΙΚΑ-ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Εμάς το μέρος αυτό μας έσωσε! Κάναμε βέβαια καθημερινά σχεδόν 20 χιλιόμετρα από το Πευκί έως εδώ αλλά άξιζε απόλυτα τον κόπο.
Ωραία διαδρομή, ειδικά στο Αγριοβότανο, και με το που έφτανες εδώ έλεγες ότι ήρθες πραγματικά διακοπές σε ένα όμορφο νησί.
Ο Άγιος Νικόλαος είναι μια πολύ όμορφη παραλία και έχει τα στοιχειώδη για να περάσεις όμορφα τη μέρα σου. Κατηφορίζεις λίγο και βλέπεις αμμουδιά παντού μέσα και έξω, καθαρά νερά και πανέμορφη θέα μιας και σε απόσταση 150 μέτρων είναι μπροστά σου ένα μικρό νησάκι με την εκκλησία του Άι Νικόλα μέσα. Πας κολυμπώντας άνετα ( εγώ δεν πήγα!) η με ποδήλατο θαλάσσης και κανό.
Υπάρχει δίπλα και δεύτερη παραλία με λιγότερο κόσμο χωρίς να είναι πολύς στην πρώτη και ελεύθερο κάμπινγκ για λίγους στο δασάκι ακριβώς από πάνω.
Δωμάτια υπάρχουν αρκετά και σε καλές τιμές 35-45 ευρώ, όπως και όμορφες ταβέρνες με καλό και φθηνό φαγητό και άφθονο ψαράκι.
Οι ταβέρνες είναι οι περισσότερες ψηλά με αρκετά σκαλοπατάκια όμως όταν φτάσεις στο ανταποδίδουν με μια εξαιρετική θέα και δροσερό αεράκι.
Όταν ρωτάγαμε στο Πευκί για τα Ελληνικά και τον Άγιο Νικόλαο μας έλεγαν ότι δεν έχει τίποτε εκεί, ότι συνήθως φυσάει και έχει κύμα και άλλα τέτοια μιας και είναι ένας μικρός ανταγωνιστής. Μην ακούτε κανένα, πάτε να δείτε μόνοι σας. Εμείς πάντως μια βδομάδα που πηγαίναμε δεν είδαμε ούτε κύμα και φυσικά ότι θέλαμε το βρίσκαμε μιας και έχει όπως σας είπα τα χρειαζούμενα και με το παραπάνω.
Φίλοι που γνωρίσαμε και που έμεναν εκεί για αρκετές μέρες πέρασαν ήσυχα, υπέροχα και με μόνη δυσκολία το ανεβοκατέβασμα από τα δωμάτια στην παραλία! Αυτή φυσικά είναι και η μοναδική γυμναστική της ημέρας πλην της κολύμβησης!

ΘΕΤΙΚΑ: Τα παραπάνω
ΑΡΝΗΤΙΚΑ: Τα σκαλοπάτια για όσους ξεχνούν πράγματα στα δωμάτια τους :)

ΑΙΔΗΨΟΣ - ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Δεν θα πρότεινα σε κάποιους να πάνε πολυήμερες διακοπές στην Αιδηψό αν δεν έχουν κάποιο πρόβλημα με την υγεία τους! Αλλά ο Άγιος Νικόλας που είναι δίπλα είναι μια πάρα πολύ καλή πρόταση για οικογενειακές διακοπές.
Η πόλη της Αιδηψού είναι φτιαγμένη για να τα παίρνει από τους ηλικιωμένους που έρχονται εκεί για να κάνουν τα ιαματικά λουτρά τους. Μαγκιά τους βέβαια αλλά η πόλη τους έχει γίνει χειρότερη από την Καλλιθέα της Αθήνας σε κίνηση και αναζήτηση πάρκινγκ.
Τόσο αυτοκίνητο είχα χρόνια να δω σε διακοπές ( και τόσους ηλικιωμένους επίσης!).
Μέσος όρος ηλικίας τα…95 :)
Φυσικά δεν είχαμε κάποιο πρόβλημα με τους ανθρώπους, καλά να είναι και να φτάσουμε και τα χρόνια τους αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση μεγάλη ήταν ότι πάνε για ιαματικά λουτρά και γυρνάνε πίσω ( στα σίγουρα) με ανεβασμένη χοληστερίνη και ζάχαρο!
Παντού ζαχαροπλαστεία και καφετέριες που σερβίρουν λουκουμάδες, λουκούμια, πάστες
και ταβέρνες με κοκορέτσια, παϊδάκια, σπληνάντερα ακόμα και γλυκάδια είδα σε μεγάλη ταμπέλα μια ταβέρνας. Όλες γεμάτες, όπως και τα εστιατόρια self service.
Ακριβή πόλη η Αιδηψός και στο φαϊ και στα δωμάτια.
Επίσης πολύ ζεστή πόλη λόγω πυκνοκατοίκησης ίσως και πολλών φέρι μπόουτ που πηγαινοέρχονται από την Αρκίτσα.
Λίγα χιλιόμετρα πιο δίπλα όμως είναι ο Άγιος Νικόλας με την όμορφη σε γενικές γραμμές παραλία του τα ταβερνάκια του ( κάποια αρκετά καλά) και κυρίως το δωμάτιο το οποίο μείναμε!
Μείναμε σε ένα αυτόνομο δωμάτιο ( μικρό σπιτάκι) με μια τεράστια αυλή με πλατάνια και άλλα δεντράκια και με μια πολύτιμη για τις διακοπές ησυχία.
Στο ίδιο κτήμα είχαμε και καλούς γείτονες, κάποιες οικογένειες, κάποιους ηλικιωμένους, όλοι οι καλοί χωράγανε εκεί μέσα.
Οι ψησταριές δούλευαν στο φουλ με κρεατικά η ψάρια και τα τσίπουρα έρεαν!
Τις ώρες του φαγητού πάντα όλα αυτά, μην φανταστείτε ότι γλεντάγαμε νύχτα μέρα.
Ήτανε τόσο όμορφα που προτιμούσες να ψήσεις στην αυλή παρά να πας στις κοντινές ταβέρνες η στην…Αιδηψό για βόλτα.
Άρα με καλή παραλία, καλή παρέα και όμορφο σπίτι ίσον αληθινές διακοπές!
Για να μην βαρεθούμε όμως κάναμε και κάποιες βολτούλες στις Ροβιές και στη Λίμνη.
Υ.Γ. Από εδώ πας και Λιχάδα και Γιάλτρα βέβαια αν το επιθυμείς, δυο επίσης όμορφα μέρη.

ΡΟΒΙΕΣ-ΛΙΜΝΗ
Πήγαμε για να δούμε τα κουμπάρια μας εκεί που κάνανε επίσης τις διακοπές τους.
Οι εντυπώσεις άριστες! Ησυχία, όμορφες παραλίες ( χωρίς αμμουδιά όμως), καθαρές και με ήσυχα ταβερνάκια.
Το μοναδικό μείον είναι οι πάρα πολλές σφήκες όμως.
Η διαδρομή παραθαλάσσια η περισσότερη και αρκετά διαφορετική από την Βόρεια Εύβοια.
Άλλη αίσθηση εδώ. Υπάρχει κάτι διαφορετικό. Ψάξτε το και θα το δείτε και εσείς.
Υπάρχει μπόλικο ελεύθερο κάμπινγκ αλλά και ένα όμορφο κάμπινγκ στις Ροβιές.
Δωμάτια φθηνά επίσης και φθηνά ταβερνάκια.
Για διασκέδαση στη Λίμνη είναι αρκετά καλά. Κατηφορίζεις με το αυτοκίνητο καθώς φτάνεις στη Λίμνη και χαίρεσαι που έφθασες σε ένα τόσο όμορφο μέρος.
Μαγαζιά, ταβέρνες, κόσμος αλλά καμία σχέση με το Πευκί, ας πούμε.
Εδώ στη Λίμνη υπάρχει μια ρομαντική ατμόσφαιρα, ένα νησιώτικο αεράκι, ένα κάτι άλλο που σε ηρεμεί. Κάνεις τη βόλτα σου στα σοκάκια και νιώθεις ότι είσαι σε νησί. Η Λίμνη ήταν η μόνη πόλη που είχε νησιώτικο χαρακτήρα και μια ταυτότητα σε σχέση με τις παραπάνω.
Αξίζουν και οι λίγες αλλά και οι πολυήμερες διακοπές σε αυτό εδώ το μέρος της Εύβοιας.

Αυτά τα είδαμε μέσα στις 20 σχεδόν ημέρες διακοπών που κάναμε στην (βόρεια) Εύβοια.
Οικογενειακές διακοπές κάναμε και για αυτές προσπάθησα να σας γράψω.
Τόσα χρόνια δεν είχα βρει ευκαιρία να πάω σε αυτά τα μέρη.
Νησιά, εξοχικά, Στερεά Ελλάδα, μας είχαν κερδίσει στις επιλογές μας.
Να είμαστε καλά να δούμε και την υπόλοιπη Εύβοια τα επόμενα καλοκαίρια γιατί θέλει το χρόνο της τόσο μεγάλη που είναι.

Άντε Γειά Μας!!!

..Τζιαμαλής Ρίζος, APN -http://apn.gr

Γκουντμόρνινγκ Αιδηψός!

Παρασκευή, 11 Ιουνίου 2010

Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον! Κι έτσι για μια ακόμα χρονιά αναχωρούμε με τον τετράτροχο κουβά μας για την ... γκουχ γκουχ εξωτική λουτρόπολη, στην οποία θα ξαναμαναεπιδοθούμε στο γριά-spotting, στις εκπαιδευτικες επισκέψεις στα εμπορικά καταστήματα τα οποία πωλούν ρόμπες και τραπεζομάντηλα (τα μοναδικά σχεδόν μαγαζιά που βρίσκει κανείς στην Αιδηψό), στην άοκνη καταμέτρηση ασυροβαβυλωνιακών σκούφων και εν τέλει... στην εργασία. Διότι για όσους δεν το γνωρίζετε τόσο η ιστοσαλονίστ όσο και ο συνήθης καταληψίας είναι πλέον άνεργοι, άνευ δικαιώματος σε ταμεία ανεργίας και αποζημιώσεις, με νοίκια να τρέχουν κι ένα φραντζολάκι στην αγκαλιά (πολύ φωσκολικό ακούγεται, αλλά, φευ, αυτή είναι η πραγματικότητα).
Επειδή η λουτρόπολις ζει στους δικούς της ρυθμούς, η πρόσβαση στο ίντερνετ είναι ολίγον τι όνειρο απατηλό και χρήματα και την αγορά netbook δεν περισσεύουν. Αν τα καταφέρουμε, πιθανώς να υπάρξει ανταπόκριση για τα κοσμικά τεκταινόμενα, αλλιώς ... καλό καλοκαίρι!

ΠΗΓΗ: pastaflor.blogspot.com

ΕΥΒΟΙΑ, ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

του Σταύρου Καρκαλέτση

Αντιπροέδρου/Πολιτευτού ΛΑ.Ο.Σ. ΕΥΒΟΙΑΣ

Χαλκίδα. Παραλία. Κυριακή μεσημέρι. Ο πεζόδρομος κατειλημμένος από πάσης φύσεως τριτοκοσμικούς. Το εμπόρευμά τους απλωμένο κάτω, σε κουβέρτες. Εικόνες Καλκούτας και Μπάγκλα Ντες. Απέναντί μου, ο αστυνομικός, ένα νέο παιδί, γύρω στα 25, τους κοιτάζει.

«Τι γίνεται κύριε αστυνομικέ με τους παράνομους και τις παράνομες πραμάτειες; Ο Χαλκιδαίος έμπορος που πληρώνει εφορείες, ΤΕΒΕ, ΙΚΑ και μύρια όσα άλλα, πως θα αντέξει; Γιατί δεν μαζεύετε τους λαθραίους και δεν τους απελαύνετε; Αυτό δεν λέει ο νόμος;»

Ο αστυνομικός με αναγνωρίζει. Η απάντησή του με αφοπλίζει:

« Αν τους συλλάβω κε Καρκαλέτση θα βρω τον μπελά μου. Και σε λίγο αυτοί θα είναι πάλι έξω!»

Τον κοιτάζω έκπληκτος, και μου δίνει με τα παρακάτω λόγια του την «χαριστική βολή»:

«Εγώ κύριε είμαι από φτωχή αγροτική οικογένεια της Εύβοιας. Έπρεπε να ζήσω. Δεν είχα τον καιρό να γίνω ΄΄προοδευτικός’’. Για μένα, η Αστυνομία είναι Ιδέα. Δεν το έχετε καταλάβει όμως πως τα χέρια μας είναι δεμένα;»

Την επόμενη μέρα διάβαζα στις αθηναικές εφημερίδες τις τελευταίες δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού Προκόπη Παυλόπουλου: «Δεν πρέπει να υπάρχουν σύνορα!» Θυμίζω πως ο παραπάνω υπουργός είχε δημόσια ευχαριστήσει πριν μήνες τους λαθρομετανάστες γιατί «επιλέγουν τη χώρα μας». Ο άνθρωπος δηλαδή που δουλειά του, ως υπουργού, είναι να προασπίζεται το νόμο, ευχαριστεί αυτούς που τον παραβιάζουν, μπαίνοντας παράνομα στην πατρίδα μας! Ο άνθρωπος που είναι καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός για τη δημόσια τάξη και τη φύλαξη των συνόρων, δηλώνει πως …δεν πρέπει να υπάρχουν σύνορα!!!

Δεν υπάρχει Ευβοιώτης που να μην νιώθει στο πετσί του την καλπάζουσα εγκληματικότητα. Δεν υπάρχει χωριό και οικισμός που να μην γίνονται διαρρήξεις. Μια ματιά στο εγκυρότατο «Πανευβοικόν Βήμα» είναι ενδεικτική. Για τις ληστείες και τις διαρρήξεις στον νομό μας, αλλά και για τους δράστες. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία αλλοδαπούς. Αλλά ποιός τολμά να το πεί; Καραδοκούν οι εργολάβοι της «πολυπολιτισμικότητας» και του «προοδευτισμού». Οι αντιρατσιστές της Φιλοθέης (Αλαβάνος) και του Διονύσου (Τσίπρας). Αυτών ιδεολογικοί όμηροι είναι ο κος Παυλόπουλος και δυστυχώς και άλλοι.

Το γνωρίζετε, φίλοι αναγνώστες, πως η κυβέρνηση «έχει δώσει γραμμή» στα κανάλια, όταν μας πληροφορούν για εγκλήματα, να μην αναφέρουν την εθνικότητα των δραστών; Για να μην πληροφορηθεί ο κόσμος ότι οι ληστές, διαρρήκτες κτλ είναι στην πλειοψηφία τους λαθρομετανάστες; Το γνωρίζετε πως αντί να εφαρμόζεται ο νόμος (=πας παρανόμως εισελθών στην ελληνική επικράτεια απελαύνεται πάραυτα), η Αστυνομία τους αφήνει ελεύθερους με εντολές «άνωθεν», αφού πρώτα τους χορηγεί έγγραφο όπου «παρακαλούνται» (!!!) εντός μηνός να φύγουν …από μόνοι τους;

Μην ψάχνετε λοιπόν φίλοι έμποροι της Χαλκίδος μόνο στην οικονομική κρίση. Και μην γράφετε ανώφελα υπομνήματα. Μην περιμένετε φίλοι συμπατριώτες να μειωθεί το κακό. Κανείς μας πια δεν νιώθει ασφαλής. Και δεν φταίει η Αστυνομία, που κάποιοι συνειδητά την διέλυσαν και της κρατούν τα χέρια δεμένα. Η παθογένεια είναι πιό πάνω, στην πολιτική της ηγεσία. Φταίνε αυτοί που –για να θυμηθούμε τις ταραχές του Δεκεμβρίου- θέλουν την Αστυνομία «αμυντική»! Φταίνε αυτοί που άφησαν την Ελλάδα ανοχύρωτη, παράδεισο για κάθε τριτοκοσμικό! Φταίνε αυτοί που, κυβερνώντας επί δεκαετίες, θα μας καταντήσουν σύντομα μειονότητα στον τόπο μας!

Υ.Γ. Ένα από τα θανάσιμα ψέμματα της ελληνικής Αριστεράς (κόκκινης και ροζ) είναι πως αλλοδαποί και Έλληνες παρανομούν το ίδιο. Αν είναι έτσι, ας μας εξηγήσουν πως, ενώ οι μετανάστες (παράνομοι και νόμιμοι) ανέρχονται περίπου στο 20% του πληθυσμού μας, οι μισοί και πλέον έγκλειστοι στις ελληνικές φυλακές (δηλαδή άνω του 50%) είναι αλλοδαποί;

ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΑΝΕΥΒΟΙΚΟ ΒΗΜΑ» στις 12.03.2009