«Από μικρός ήμουν καταθλιπτικό παιδί και τώρα πλέον που τα χρόνια περνάνε νομίζω ότι είναι ολοκληρωτικό, δεν μπορώ να το αποφύγω και δε νομίζω ότι έχει και νόημα. Κάπως έτσι είναι όμως οι περισσότεροι καλλιτέχνες». Κατάθεση ψυχής από το Γιάννη Κούτρα στον Flash 96, σε μια συνέντευξη εκ βαθέων για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, όπου ο Γιάννης Κούτρας ανοίγει διάπλατα την ψυχή του.
Είμαι μοναχικός άνθρωπος, λέει και χαρακτηρίζει τον εαυτό του «κοσμοκαλόγερο». «Έζησα σε ένα δύσκολο, φτωχικό και επιθετικό, θα έλεγα, περιβάλλον. Οι γονείς μου δεν είχαν και πολλά εφόδια και δεν μπορούσαν να μου παρέχουν όσα έχουν οι γονείς σήμερα. Θα σου πω, για παράδειγμα, ότι στο εξώφυλλο του άλμπουμ έχω μια κιθαρούλα. Πάντα λοιπόν, από τεσσάρων ετών, ήθελα μια κιθάρα και ο πατέρας μου μου έπαιρνε σπαθιά γιατί όπως έλεγε με αυτά παίζουν τα αγόρια. Όταν ένας πλούσιος φίλος μου μου έδωσε μια κιθάρα που δεν ήθελε και έμαθα πάνω σε αυτήν, ο πατέρας μου την έσπασε, άσε που τα 45άρια μου τα έκαιγε η μητέρα μου με το σίδερο. Νομίζω πως όλα αυτά ένα παιδί ευαίσθητο το κακοποιούν, γι’ αυτό ίσως θέλω να μένω με τις ώρες μόνος σπίτι, γιατί αυτό έχει ανάγκη η ψυχή μου».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης του ο τραγουδιστής περιγράφει με ιδιαίτερα σκληρό τρόπο πώς φαντάζεται τη ζωή του τα επόμενα χρόνια: «Αν κάτι κέρδισα από αυτή τη δουλειά είναι μόνο φίλους. Από χρήματα δεν κατάφερα τίποτα. Είναι η πάστα μου τέτοια και η φύση μου που δεν τα καταφέρνω και με κατηγορούν και τα παιδιά μου γι’ αυτό. Μόνο ένα σπιτάκι του πατέρα μου έχω στην Αιδηψό, που θέλω να το φτιάξω, όμως βλέπω να μου το παίρνει η εφορία, όπως με προειδοποίησε. Αν δεν δουλέψω, θα πρέπει να πεθάνω, γιατί δυστυχώς δεν έχω ούτε σύνταξη, ούτε ένσημα, οπότε και εγώ είπα στα παιδιά μου πως αν κάποτε σταματήσω, πυροβολήστε με».
Πηγή: Espresso
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου