Τον Φίλιππο Σέρραρντ θα τον θυμούνται για πολύ καιρό μέσα από τη δουλειά του σε δυο σχετικούς τομείς: ως μεταφραστή και ερμηνευτή της μοντέρνας Ελληνικής ποίησης και ως ενεργό διερμηνέα της πνευματικής παράδοσης της Ορθόδοξης εκκλησίας. Η ποίηση, η θεολογία, και η ζωή συντελούσαν γι ‘ αυτόν μια ένωση.
Ο Φίλιππος Άρνολντ Σέρραρντ γεννήθηκε στην Οξφόρδη στις 23 Σεπτέμβρη του 1922. Τον Οκτώβρη του 1940 εισήχθη στο κολέγιο Πήτερχαους του Κέιμπριτζ, στο οποίο η φοίτησή του διεκόπη όταν κατά τη διάρκεια του 1942 – 46 καλέστηκε για υπάλληλος στο Βασιλικό πυροβολικό υπηρέτησε στην Ιταλία, στην Αυστρία και στην Ελλάδα, ανεβαίνοντας στο αξίωμα του λοχαγού.
Παντρεύτηκε το 1946 την Άννα Μιρόντια και κάνανε δυο κόρες, τη Σέλγκα και τη Λιαίντεν.Tο 1947 – 48 ήταν στο κολέγιο Κίνγκς διαβάζοντας μοντέρνα Ελληνική φιλολογία και αρχίζοντας να δουλεύει για το ντοκτορά του Πανεπιστημίου στο Λονδίνο, για το οποίο έκανε μια εργασία για τους ΄’Έλληνες ποιητές: Σολωμό, Παλαμά, Καβάφη, Σικελιανό και Σεφέρη, το οποίο και έγινε το πρωτοεκδιδόμενο βιβλίο του “The Marble Threshing Floor” (1956).
Κατά τη διάρκεια του 1951 ήταν βοηθός διευθυντή στο Βρετανικό Σχολείο Αρχαιολογίας στην Αθήνα. Προσηρτήθηκε το 1957 – 58 ως ερευνητής επιτελείου του Βασιλικού Ινστιτούτου Εθνικών Σχέσεων και το 1957 – 58 ήταν ερευνητικό μέλος στο κολέγια Σεντ Άντονι στην Οξφόρδη. Το 1958 και μέχρι το 1962 επέστρεψε στο Βρετανικό Σχολείο Αρχαιολογίας στην Αθήνα δουλεύοντας ως βοηθός διευθυντή και βιβλιοθηκάριος. Τελικά, το 1970 και ως το 1977 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου ως ομιλητής της Ιστορίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας μια θέση προσαρτημένη στο Κολέγιο Κίνγκς και στο Σχολείο Ανατολικών Ευρωπαϊκών σπουδών.
Ένα σημαντικό γύρισμα στη ζωή του Φίλιππου ήρθε περίπου στο 1958 όταν βρήκε ένα απαρχαιωμένο ορυχείο για πούλημα κοντά στη Λίμνη στο νησί της Ευβοίας, στην τοποθεσία Κατούνια. Εκεί έζησε τα τελευταία του χρόνια, μεταφράζοντας, γράφοντας, χτίζοντας, καλλιεργώντας το έδαφος και προσφέροντας γενναιόδωρη φιλοξενία σε πολλούς φίλους του.
Ξαναπαντρεύτηκε την εκδότρια Διονυσία Χάρβεϊ μετά από διάλυση του πρώτου του γάμου.
Ψηλός και αδύνατος, ο Φίλιππος συνέχισε μέχρι τα εβδομήντα του χρόνια να είναι σωματικά ευκίνητος και πνευματικά ευέλικτος. Όμως, γύρω στο 1993, του διαγνώστηκε καρκίνος και αν και απήλαυνε την ελάττωσή του, μετά πήρε μια πολύ σοβαρότερη μορφή . Πήγε στο Λονδίνο για θεραπεία κι εκεί, κατά κάποιον τρόπο ξαφνικά, πέθανε στις 30 Μαΐου το 1994.
Το τι σήμαινε η Ελλάδα γι ‘ αυτόν εκφράζεται στο σύντομο αλλά έντεχνο κείμενο το οποίο έγραψε ως εισαγωγή στη ανθολογία του ‘The pursuit of Greece’ και επανέγραψε ως εισαγωγικό κείμενο στο βιβλίο του ‘The wound of Greec : Studies in Neo – Hellenism’
Άλλα σημαντικά του έργα ήταν :
“The Dark
“The sacred in life and art” 1990
“In the sign of the rainbow” 1940 – 89
“Four Greek poets” 1968
Ο τάφος του βρίσκεται στην περιοχή που έζησε και αγάπησε όσο καμία άλλη, στα Κατούνια Λίμνης δίπλα στο παρεκλήσι που ξεκίνησε να χτίζει ο ίδιος.
ΠΗΓΗ: www.servitoros.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου